Column: I-j könt iemand wal veur maor neet in de kop kieken

Een van m’n opa's spreekwoorden die ik nog elke dag ter harte neem. Als ik een euro had gekregen voor elke sollicitant die de vloer heeft aangeveegd met mijn eerste indruk van hem of haar, dan zat ik deze column nu te tikken vanaf een Caribisch strand.

Een mooi voorbeeld van zo’n eerste-indruk-vloerenveger is Ron. Z’n cv vertelt me dat hij na zijn studie Communicatie is gaan vakkenvullen. En nu, twee jaar later, wil ‘ie toch het vak in. ‘Niet wat je noemt een vliegende start’, hoor ik mezelf en mijn opdrachtgevers denken. Nieuwsgierig naar het achterliggende verhaal nodig ik Ron uit voor koffie. Wat blijkt? Hij heeft jarenlang mantelzorg verleend aan zijn moeder. De baan bij Appie bood hem de flexibiliteit en basis die hij nodig had in deze zware tijd. Of ‘ie achterloopt in z’n vakgebied? Er is geen marketingboek of -artikel dat deze vakidioot niet kent!

Welke Ron zie jij? De vakkenvuller met een gat op zijn cv? Of de gedreven marketeer met een ongebruikelijke start van zijn carrière? Wij zagen Ron nummer 2. Of Ron 2.0 mogen we nu wel zeggen. Als Chef Social Media bij één van onze opdrachtgevers is hij volledig opgebloeid.  

Niets menselijks is ons vreemd en 100% biasfree werven is een illusie. Maar geen koe zo bont, of er zit wel een vlekje aan. Weer zo’n mooie van opa. Kortom: niemand is perfect, oordeel niet te snel. 

Suzette Hesseling, loopbaanconsultant bij MRKTNG.nl